The Big 5 van de Veluwe

De Veluwe is het grootste natuurgebied van Nederland. Dus ook bij uitstek een ideale plek voor veel wilde dieren om te wonen. Maar weet jij welke 5 dieren het meest typerend zijn voor de Veluwe? Voor ons was dat nog een groot raadsel en daarom gingen we op pad om The Big 5 van de Veluwe te spotten. Onze zoektocht voert ons door het plaatsje Otterlo en het bos er vlak naast, net buiten het Nationaalpark de Hoge Veluwe. De wandeling heet de Grote 5 van Otterlo en het vinden van alle dieren is gegarandeerd.

Je kan de wandelroute op 2 plekken starten. In het centrum van Otterlo of hier bij de Wever Lodge waar je direct de natuur in wandelt.

De eerste van de Big 5

Naast de paal met de route vinden we gelijk de eerste van The Big 5 van de Veluwe. Weet jij welk dier het is? Ram? Geit? Schaap? Bijna goed, het is een Moeflon. Een schaap soort die van oorsprong uit Zuid/Zuid-Oost Europa komt. Ze zijn hier in 1921 op de Veluwe is uitgezet en nu meer dan 100 jaar later één van de Grote 5 van de Veluwe.

Waar we een week terug vlak bij huis nog moeite hadden de herfst sfeer te vinden, is dat hier geen probleem. Genoeg gele blaadjes en zelfs rode en oranje hier en daar. Maar ook de bijna uitgebloeide heide schreeuwt natuurlijk herfst. Het is nog vroeg op de dag, dus de zon hangt laag een het is nog een beetje fris. Maar dat betekent ook dat er nog overal dauw op de blaadjes en spinnenwebben ligt, wat extra sfeer geeft aan het geheel.

De heide is bijna uitgebloeid, maar her en der staan nog enkele rebelse heide plantjes die nog lekker door blijven bloeien.

Als we een grote omgevallen boom tegen komen dan kan Nim het niet laten om er even in te klimmen. Eigenlijk zijn dit soort dingen het allerleukste als speelnatuur, je hebt niet perse speeltoestellen nodig.

Het 2e dier van de Big 5

Dan ineens zien we het volgende dier met zijn kopje boven de heide uitsteken. Ik dacht dat het de Wolf was, maar die is natuurlijk nog maar sinds kort te zien op de Veluwe. Maar de Vos daarentegen is al lange tijd een trouwe bewoner van het gebied. Hij was gelukkig niet schuw en liet zich gemakkelijk aaien.

We komen bij een wat meer open vlakte met jong groen. Dit is niet een plek waar ik schitterende rode paddenstoelen zou verwachten. Ik ben gewend dat je die in een wat donkerder vochtig bos tegen komt. Maar toch staan ze hier in grote getalen aan de voet van jonge berken bomen. De vliegenzwam is denk ik de meest iconische paddenstoel. Als je er eentje tekent is het altijd een rode met witte stippen.

Voordat we weer het bos in lopen ontmoeten we nog een grote rebelse heide struik. Deze heide struik bleef lekker paars terwijl al zijn soort genoten om hem heen al bruin zijn geworden, zoals het hoort.

Toen we aan dit avontuur begonnen hadden we geen idee wat we moesten verwachten. Er was namelijk niet veel over te vinden online. Dus toen we ineens een hoge heuvel moesten beklimmen, het pad steeds smaller werd en het bos wilder, waren we in onze nopjes. Dit zijn het soort paden waar wij het allermeest van genieten.

Kronkelpaadjes omhoog en laag en kronkelbomen hoog en laag. Wij zijn helemaal in onze nopjes.

We passeren een moeder en zoon die aan het sporten zijn. Ze rennen om de beurten de zandheuvel af en daarna weer omhoog. Dat lijkt Nim ook wel leuk dus hij probeert het ook een keertje.

Nummer 3 van de Big 5

Bij het volgende pad de heuvel weer af vinden we het 3e dier van de Big 5, de Buizerd. Een schitterende vogel een formidabele jager. Als muis of mol wil je niet de open vlakte oversteken als deze Buizerd toe kijkt, want dan ben je het haasje. Een stukje achter de buizerd spotten we nog iets leuks, een hut gemaakt van gevallen takken. Daar moeten we natuurlijk even een kijkje nemen. Hij was helaas te klein om met zijn 3tjes erin te zitten en even wat te drinken en een boterhammetje te eten.

Tot ons genoegen hoeven we voor het vervolg van onze route nog niet de heuvel volledig af te lopen. We mogen nog lekker een stukje verder lopen over de heuvels en smalle paadjes in het wilde bos. Maar uiteindelijk moeten we toch weer afdwalen en over de vlakke grond verder wandelen. Alleen jammer dat we al een tijdje een geluid horen wat een beetje lijkt op een kettingzaag, maar dan net anders.

Maar waar we de heuvels achter ons laten komen schitterende herfst kleuren ervoor terug. Het soort van kettingzaag geluid wordt ook ineens duidelijk. Tussen de heide lopen 3 mannen. Eén van hen loopt met zo een soort kantenmaaier, maar dan met grote messen. Hij hakt al het jonge groen om wat tussen de heide op komt, terwijl de andere 2 mannen alle takken opruimen.

Ik begrijp dat het nodig is om de heide in stand te houden. Maar aan de andere kant kun je je afvragen hoe natuurlijk de natuur nog is als er met op diesel draaiende machines gebruikt worden om het in stand te houden. Hoewel het gebied waar we wandelen schitterend is om te zien, kan je je dus afvragen of het echt natuur is of een natuurlijke tuin. Kan dat onderhoud niet op een echt natuurlijke manier?

Het vierde dier van de Big 5

Bij de eerste 3 was je vast blij dat ik je vertelde om welk dier het ging, dat waren toch niet de dieren die de meesten uit hun hoofd kennen. Maak je niet druk, ik wist het ook niet en ben het alleen maar door deze wandeling te weten gekomen. Maar het vierde dier die we spotten heeft geen introductie nodig. Het Wild Zwijn, maar als je Everzwijn zei dan klopt dat ook gewoon. Beide namen worden gebruikt voor deze wilde varkentjes.

Of nou ja wild? Dit varkentje is heel rustig en vriendelijk. Hij vindt het bijvoorbeeld prima om Nim zijn stokje te balanceren op zijn snuit. En na even wat gedronken te hebben mag Nim zelfs een ritje maken op zijn rug.

Dat de seizoenen steeds warmer worden merk je ook hier in het gebied. Heide die eind oktober her en der nog steeds plukjes in bloei staat. Bloemen die allang uitgebloeid waren die opnieuw gaan bloeien. Maar ook deze prachtige blauwe kever had ik allang niet meer verwacht tegen te komen midden op de heide. In de verte zien we de Wever Lodge alweer opdoemen. Dat betekent dat we het laatste dier zullen vinden in het rondje door Otterlo.

En dan ineens zien we onder een boom iets wat we niet thuis kunnen brengen. Vanaf een afstand lijkt het alsof er hele lange dunne paddenstoelen groeien, maar zulke paddenstoelen hebben we nog nooit gezien. Maar als we dichterbij komen dan zien we dat het heeeel veel eikels zijn op stokjes in een cirkel om de boom en nog een cirkel er naast. Heel bijzonder, maar geen idee wat het betekent.

Als we weer bij de Wever Lodge zijn gaan we linksaf voor het laatste deel van de wandeling. Dit deel voert ons naar Otterlo. Maar als we eenmaal op de Dorpstraat uitkomen vragen we ons af of we nog wel goed lopen. We zien nergens meer een Grote 5 bordje. We weten van de kaart dat we naar het centrum moeten dus we lopen maar naar rechts. Maar deze drukke straat is niet zo gezellig. Op de camera zoek ik de foto van de kaart nog even op en daarop zien we dat we net voor de Dorpstraat eigenlijk naar rechts moesten. We pakken daarom een straatje rechstaf om alsnog de juiste route te lopen. Hier merken we waarom we een paaltje gemist hebben, want het paaltje is ineens een sticker op de lantaarnpaal geworden.

In het dorp komen we een leuk plekje tegen om wat te eten en te spelen. Volgens het uithangbord kan je er natuurlijk spelen. Maar wij hebben onze eigen lunch meegebracht dus wij lopen langs het gezellig uitziende restaurant Waldhoorn. Ik probeerde nog een foto te maken van de voorkant. Maar dat mislukte door de grote rookpluimen uit de vuurschaal die net werd aangestoken. Toevallig is dit ook het restaurant wiens naam op de wandelroute staat die we lopen.

Het 5e en grootste dier van de Big 5

Naast de basisschool in het dorp staat het laatste dier van onze zoektocht. En het is ook gelijk de allergrootste en de allermooiste. Het Edelhert! En hier zie je ook gelijk mijn spiekbriefje voor de namen en feitjes over alle dieren. We zijn ontzettend blij dat het ons is gelukt om alle dieren van the Big 5 van de Veluwe te spotten tijdens de Grote 5 van Otterlo wandeling. Ok de echte dieren in het wild zien was misschien nog veel leuker geweest. Maar voor zonsopkomst opstaan, uren en uren wachten en speuren in de natuur terwijl je kinderen de hele tijd stil moeten zijn? Tja, dan is dit toch het beste alternatief.

Het rondje rond maken

Maar dat we alle dieren hebben gespot wil nog niet betekenen dat we klaar zijn. We staan nog midden in het dorp en moeten nog terug naar de Wever Lodge. De route wijst ons gelukkig ook nog de route verder en terug naar waar we zijn gestart. Onderweg passeren we nog een proeftuin en een groot bord met allerlei toeristische plekjes in de buurt. We rapen bij de bushalte kastanjes voor een experimentje met zelf wasmiddel maken. En vlak daarna slaan we rechtsaf om regelrecht terug te lopen naar het begin.

We zijn moe maar hebben een dikke glimlach op ons gezicht. We wisten totaal niet wat we moesten verwachten, maar hebben ontzettend genoten.

Hier vind je De Grote 5 van Otterlo: