Ridderlijk Kasteel Helmond

Het Kasteel Helmond stond al een tijdje op ons lijstje om te ontdekken. Alleen al omdat het er van buitenaf uitziet zoals ik vroeger een kasteel tekende. Een vierkant met op elke hoek een toren, een poort met (ophaal)brug en natuurlijk een slotgracht. En ik wilde Nim graag meenemen want het is ook nog eens een kidsproof museum en er voor hem dus ook een boel te zien en doen is. Dus toen we onlangs de uitnodiging kregen om naar Helmond te komen en het kasteel te ontdekken zeiden we meteen ja. We ontdekten een prachtig kasteel vol met historie en vol met leuke dingen voor Nim om te doen en van te leren. Door het warme weer hadden we het rijk voor ons eigen alleen en konden we Ridderlijk Kasteel Helmond op het gemakje ontdekken.

Een ommetje Helmond

We werden ontvangen bij Welkom Thuis, een brasserie waar kleurrijke mensen werken (zoals ze het zelf omschrijven). Wel een mooie omschrijving, klinkt veel beter dan mensen met een beperking. We worden even welkom geheten, krijgen een tasje met nog wat informatie over Helmond en mogen op het gemakje iets drinken en lekkers nemen bij de brasserie. Al hadden wij na iets te drinken gewoon zin om op avontuur te gaan dus dat lekkers hebben we gelaten.

In het tasje zat een Doeboekje voor kinderen van 4 tot 7 jaar, een Ommetje Helmond. Daar kwamen we niet perse voor maar we waren toch wel benieuwd wat het was en dus maakten we onderweg naar het kasteel een paar extra stops. We deden opdrachten bij de allereerste Kubuswoningen van Nederland (ja echt, die hele bekende in Rotterdam waren niet de eerste). We liepen helaas verkeerd om muisjes te zoeken, we bestudeerde de kerktoren en stonden even stil bij het oudste pand van Helmond.

Kasteel Helmond

Vanuit hartje Helmond hoeven we gelukkig niet ver te wandelen naar het kasteel. Want die ligt gewoon aan de rand van het centrum. Vanaf de buitenkant ziet het kasteel er al indrukwekkend uit. Een grote slotgracht houdt ons weg van de muren en een grote poort beschermd de ingang. Het ziet er bijna precies uit als een kasteel zoals ik ze vroeger tekende en jij misschien ook wel. Een kasteel tekende ik vroeger altijd vierkant met op elke hoek een grote toren en aan één kant een poort. Het enige wat mist is de ophaalbrug die ik altijd tekende. Wie weet heeft die er vroeger wel gezeten maar is deze in de loop der jaren vervangen door een permanente variant.

We laten bij een vriendelijke mevrouw onze tickets en museumkaarten scannen. Ze richtte zich voornamelijk tot Nim om uit te leggen waar de ingang is, de garderobe en dat hij een binnen een speurtocht kan krijgen waarmee hij een oorkonde kan verdienen.

Maar voordat we naar binnen gaan eerst nog even wat spelletjes spelen die op de binnenplaats stonden. We speelden Boter, Kaas en Eieren, Ringwerp en een spel waarvan ik de naam niet weet. Dat is in ieder geval al een leuke start van het avontuur en helemaal passend in de sfeer van alles om ons heen.

Speurtocht door de kasteel kelder

Het avontuur start pas echt in de kelder van het kasteel. Natuurlijk met onze tassen in een kluisje doen want die mogen niet mee. Daarna worden we ontvangen door wederom een aardige mevrouw. Nim krijgt van haar een speurtocht mee met dingen die we in de kelder kunnen vinden. En we krijgen een schild mee welke we ook nodig zullen gaan hebben tijdens onze ridder tocht.

In de eerste ruimte ligt allemaal uitrusting die ridders vroeger droegen. De vrouw had gezegd dat we alles in die ruimte mochten aanraken, dat laten we ons geen 2x zeggen. Nu betekende aanraken niet bij alles dat je het echt vast kon houden, grote gevaarlijke wapens zaten wel vast aan de muur. Maar een paar dingen kon je echt vasthouden. Zoals een echte handschoen van een harnas, loodzwaar maar ik had niet verwacht dat je je vingers nog voor het gootste deel kon buigen. De malienkolder handschoen was wel nog iets makkelijker om in te bewegen. Maar de helm was zooo zwaar dat Nim bijna niet durfde te bewegen uit angst om te vallen. Een ridder moest flink sterk zijn om zo een volledige uitrusting te dragen.

Aanraken betekent ook nog wat spelletjes spelen. We proberen eerst om balletjes via een soort kasteel doolhof in de torens te krijgen. En op grote touchscreens leren we spelenderwijs wat een Kasteelheer droeg tijdens de jacht en wat hij zoal at.

Ontdekken doe je met een schild

Voor een echte ridder is zijn schild ontzettend belangrijk, zo ook voor ons. Want dankzij ons schild kunnen we meer te weten komen over, kastelen, ridders, kasteelheren en het leven in de middeleeuwen. Maar het zou pas later zijn dat we wisten hoe belangrijk ons schild echt zou zijn.

Eén ding die ook echt belangrijk was, zowel nu als toen, is hygiëne. Maar als ik Nim laat zien en uitleg dat ze vroeger in een grote houten ton zichzelf wasten kijkt hij verrast. Een douche hebben is tegenwoordig zo normaal dat je je haast niet kan voorstellen dat het niet altijd al bestaan heeft. En dat de Kasteelheer en Kasteeldame zichzelf niet eens wasten vond hij al helemaal gek.

We vinden het ene na het andere object van onze speurtocht, de mooiste voorwerpen en de wat meer macabere. Maar allen vertellen het verhaal van de hoogtij dagen van de middeleeuwen en Kasteel Helmond. En ook met ons schild ontdekken we steeds meer feitjes, tenminste als we snel lezen want het licht gaat snel uit. Maar gelukkig helpt even zwaaien naar de sensor om het licht weer aan te krijgen.

In de duistere kerker

Dat het leven vroeger een stuk zwaarder was wisten we. Daardoor waren mensen misschien wel eerder geneigd te stelen om te overleven. Maar als je gepakt werd dan waren de straffen niet mild. Je moest dan 10 stenen leveren voor de stadsmuur. Dat klinkt misschien makkelijk maar in die tijd moest je die met de hand uit de rotsen houwen in de steengroeve, dat is nog eens een taakstraf. Maar de andere straffen waren ook niet bepaald mild. Nim is geschokt dat je hand eraf gehakt kon worden, of zelfs je hoofd.

Als je naar de gevangenis moest dan belandde je in de kerker, de diepste, donkerste en natste plek van het kasteel. Met een grote stalen bal aan je enkel als je geluk had, maar volledig vastgeketend als je pech had. Doe mij dan maar die schandpaal!

Een laatste uitdaging

We zijn aangekomen bij het einde van de kelder. Hier onder in één van de torens wacht de laatste grote test, een kruisboog schiet wedstrijd. Raak schieten en slagen voor de test komt aan op je reflexen en je kennis die je met je schild vergaard hebt hier in de kelder. Nim schiet de ene na de andere pijl raak en slaagt grandioos met maar 1 misser. Hoezee! We zijn nu waardig om naar boven te komen en geridderd te worden door de kasteelheer.

We hebben ook alle items van de speurtocht gevonden, behalve de dobbelstenen die waren echt nergens te vinden. Misschien vinden we die boven nog ergens, dus we leveren ons schild in en gaan verder op zoek. En jawel hoor in een vitrine boven vinden we een setje dobbelstenen.

In hogere sferen

Het verschil tussen beneden en boven is een verschil van dag en nacht. Niet alleen omdat we eindelijk weer wat meer van de heerlijke zonnestralen te zien krijgen. De meeste mensen zitten vandaag op het terras en daardoor hebben we het rijk voor ons eigen alleen. We komen 1 stel tegen maar verder is het alsof dit kasteel van ons is. Hier boven leren we door middel van een schitterende projectie meer over het ontstaan, vergaan en herrijzen van het oorspronkelijke en huidige Kasteel Helmond.

Net als met de schilden in de kelder lees Nim aandachtig mee en neemt alles in zich op. Hij leest zich vandaag suf, terwijl hij daar normaal helemaal niet van houdt en in de meeste musea de tekstbordjes overslaat.

En dan is daar eindelijk het grote moment. Gehuld in een mooie mantel wordt Nim dan officieel tot ridder geslagen door de Jan van Berlaer, kasteelheer van Kasteel Helmond. Dik verdient!

Een reis door de tijd

De middeleeuwen laten we nu echt achter ons en we beginnen aan een reis door de tijd. Met elke ruimte die we binnen lopen betreden we een moderner tijdperk van andere kasteel heren. De soberheid van de kelder is nergens meer te bekennen, de Gouden Eeuw is aangebroken en alles straalt luxe en weelde uit.

Als we door één van de kasteelheren worden uitgenodigd om even uit te rusten op de bank nemen we dat aanbod aan. We zijn al best lang op de been dus even een paar minuutjes onzee benen rusten is wel fijn. Kunnen we ook mooi Toasje en haar lijfwachten (Nim zijn nieuwe Godzilla Funko! Pop’s) op de foto zetten.

Het verhaal van kunst

We lopen de wereld van de kunst binnen. Kunst is iets wat bij de mens hoort, wat in ons DNA zit. Vroeger vooral om verhalen te vertellen door te schilderen, eerst in grotten en later op doek en daartussen ook een hele tijd in de beeldhouwkunst. Dat doen we nog steeds, al is de grot vervangen voor een darkroom om foto’s te ontwikkelen en is de digitale verhalen vertel kunst erbij gekomen. Dat is ook wat ik doe met mijn foto’s en verhalen.

In de kunsthal valt ook een hoop te doen, iets met een schilderij in een lijst doen. Maar Nim is moe aan het worden en hongerig en heeft geen zin om het te doen. Maar schilderen op glas, dat hoef je hem niet eens te vragen. Nim is zelf ook een kunstenaar namelijk die ontzettend veel tekent. Over 10.000 jaar als ze zijn tekeningen opgraven zullen ze denken dat we aanbidders waren van vreemde goden genaamd Godzilla, Kong en vele verschillende Bowsers. Want daar graven ze ontelbare tekeningen dan van op.

Er zijn door de jaren heen schitterende kunstwerken gemaakt om verhalen te vertellen. Sommige realistisch en anderen waarin dingen werden afgebeeld zoals ze aanschouwd werden. Toen we een puzzelspel deden waarbij we moesten raden bij welk schilderij een deel hoorde merkte Nim een markant figuur op. Een mens met vleugels en gekke voeten en een cape die op een staart leek, een demoon die de oogst kwam verpesten. Een mooi voorbeeld van hoe men iets aanschouwde in die tijd. Een echt verhaal van mislukte oogst en hoe men dacht dat dit door toedoen van demonen kwam. Of probeert de schilder hier de link te leggen tussen de duivel die in ons schuilt door hem grotendeels als mens af te beelden? Nim en ik waren het in ieder geval eens over welk verhaal het ons vertelt. Wat vertelt het jou?

Van de eerste verdieping dalen we weer af naar de begane grond. We komen uit in het Kasteel Café en twijfelen nog even of we iets gaan eten en drinken. Maar Nim wilt door. In de kamers op de begane grond valt niet heel veel meer te zien, behalve dan de mooie oude meubels en een heerlijk zonnetje door de ramen. We zoeven hier dus redelijk snel voorbij.

Cannonball Heaven

Op één ruimte na dan, want die bevatte een speciaal kunstwerk die we nog zochten. Het kunstwerk Canonball Heaven van de Brits-Nigeriaanse Yinka Shonibare. Een kunstwerk die gaat over de tijd van toen en de macht die o.a. het Britse rijk had. Door de kanonskogels te vervangen voor stoffen ballen wordt de macht van overheerser geneutraliseerd en verzacht. En als je de kleding ziet waar denk je dan aan? Grote kans dat je net als velen de werelddelen door elkaar haalt. Ik wil je eigenlijk niet teveel verklappen over dit kunstwerk, dit moet je zelf ter plekke ontdekken.

Volgende halte de Kasteelshop en dan zijn we weer terug bij het begin. Nim levert zijn speurtocht resultaat in en vertelt dat we de dobbelstenen niet beneden, maar wel boven hadden gevonden. En dat bleken we goed gezien te hebben, de dobbelstenen zijn onlangs verplaatst, maar nog niet aangepast op de speurtocht door de kelder. Extra trots dat Nim het toch gevonden heeft neemt hij zijn oorkonde in ontvangst.

We pakken onze tassen weer en stappen weer naar buiten. Pas buiten merken we dat het er niet alleen zonnig uitziet maar ook ontzettend warm is. Dat merk je dus niet in zo een kasteel, die blijft best koel.
Toasje poseert nog even voor de foto en haar Godzilla lijfwachten ook en dan, tijd voor lunch.

We zijn ruim 3,5 uur binnen geweest en het is al zeker 1,5 na onze normale lunchtijd. Op een bankje met uitzicht op het kasteel eten we onze boterhammetjes en praten we nog wat na over het mooie avontuur. We bespreken of we nog naar de Kunsthal gaan, want daar mogen we met onze kasteeltickets ook gratis in. Maar we zijn moe en willen ook nog wat van de zon genieten. Dus nog één ere rondje rond het kasteel en hop naar huis.

---

Heb je genoten van dit avontuur?

We hopen dat je hebt genoten van het lezen en misschien (straks) wel zelf beleven van dit avontuur. Al onze avonturen zijn gratis voor iedereen om van te genieten. Maar in het hebben van de website en het hebben van de website gaat tijd en geld zitten die we met liefde investeren. Wil je ons toch een beetje steunen om dit mogelijk te houden? Doneer dan een klein bedrag via onderstaande knop.

Hier vind je de Kasteel Helmond:

Kasteelplein 1, Helmond

Parkeren Kasteel Helmond:

Wij stonden aan de overkant op Parkeerterrein Kegelbaan. Klein betaald parkeerterrein.
Kijk voor meer opties op de website van het kasteel

Voor meer informatie over Kasteel Helmond klik hier.
En voor meer inspiratie om te doen in Helmond bezoek Visit Helmond.

Travelers' Map is loading...
If you see this after your page is loaded completely, leafletJS files are missing.