La Cité de Pierres à Montpellier-le-Vieux

Het is de zomer van 2018. We zijn op vakantie in Zuid-Frank en verblijven in een Roulotte bij Huttopia Millau. Er is ontelbaar veel moois te zien in deze omgeving, dorpjes, kastelen, natuur, bergen, Gorges du Tarn en La Cité de Pierres à Montpellier-le-Vieux. Een waanzinnig mooi gebied met een ontzettend bijzondere geologie en wandelroute langs de mooiste plekjes.

Het begint goed, na een lange bochtige weg de bergen in komen we bij de poort van het park. De toegang tot het park is blijkbaar niet gratis, en we kunnen niet pinnen. Gelukkig hebben we net genoeg contant geld bij ons om de kaartjes te kopen. We gaan op pad en krijgen gelijk de keuze, breed pad of smal pad?

Het smalle pad natuurlijk, daar moet iets spannends te vinden zijn. En we vonden een grote rots en als we verder lopen komen we gewoon weer op het brede pad. Als we verder lopen worden we omringd door groen en steeds meer grote rotsen, grote kleine en bijzondere rotsen.

De rotsen aan weerszijde maken plaats voor open uitzicht met een afgrond. Schitterend om te zien, maar stiekem ook dood eng want er is niet overal een reling. Ik hou op sommige plekken Nim stevig vast zodat hij in zijn enthousiasme niet per ongeluk over de rand valt.

Als je wilt kan je een deel van het gebied verkennen met een treintje. Maar dat is voor de toeristen, wij willen daar komen waar geen voertuig kan komen.

Al moet ik zeggen dat het uitzicht vanaf hier al fantastisch is. Maar voor het beste uitzicht moeten we nog een stukje verder wandelen en eerst afdalen door een labyrinth van rotsen en grotten.

Onder overhangende rotsen door en langs een bioscoop in een grot. Tot we bij een trap komen om de volgende punt te beklimmen en vervolgens via een loopbrug een kloof over te steken.

We klimmen en klimmen en lopen door Porte de Mycénes. Om vervolgens nog verder en verder te klimmen. Dit is verreweg de pittigste wandeling die we tot dan toe hebben gemaakt en Nim met zijn 5 jaar doet het zonder problemen allemaal met ons mee. Enorm trots op dat kleine mannetje, die er ook zichtbaar en hoorbaar enorm geniet. Bij een enorme stenen pilaar genieten we van nog meer uitzichten over het gebied en van een kleine pauze. Maar daarna klimmen we weer verder, naar het hoogtepunt.

Nog één keer dan omlaag, door een rots heen en vervolgens weer omhoog.

Daar zijn we dan, op een hoogte van 780+ meter met uitzicht over een uitgestrekt gebied met bijzondere rots formaties en een enorm hoge klif aan onze voeten. Sommige mensen wagen zich aan een gevaarlijke oversteek naar een overhangende rots, één verkeerde stap of even je evenwicht verliezen en je valt honderden meters naar beneden. Wij houden het liefst tenminste een halve meter tussen ons en de afgrond en willen graag heelhuids thuiskomen. Mooi plek om een familie foto te maken.

Ok misschien heb ik niet overal precies een halve meter afstand gehouden, maar hoe anders kon ik jullie laten zien wat er onder ons te zien was. We zijn dan wel op het hoogtepunt, dat wil niet zeggen dat de rest van de wandeling saai is. Alles behalve.

We komen nog genoeg mooie doorkijkjes, spannende paadjes, en bijzondere rotsen tegen en ook steeds meer en meer groen. We hebben het gehaald. Qua afstand hebben we misschien maar 4km gewandeld, maar in dit terein is dat geen peuleschil. Maar het was elk beetje moeite dubbel en dwars waard.

Hier vind je La Cité de Pierres à Montpellier-le-Vieux:

Lieu dit Le Maubert, 12100 Millau – France
Parkeren: Na binnenkomst kan je parkeren op het terrein.
Let op! De weg na de slagboom is niet zo geschikt voor verlaagde auto’s en dunne (sport)banden.

Meer info over La Cité de Pierres à Montpellier-le-Vieux vind je hier!