Uitzichtkasteel ‘de Motte’ // Oeverlanden Hollandsdiep

We hebben zin in natuur, maar iets anders dan gebruikelijk, iets met een bijzondere twist. Ik pak Google Maps erbij en speur de grote rivieren af, want daar komen we niet zo vaak. Aan de oever van het Hollandsdiep, te midden van de Oeverlanden, vindt ik precies wat we zoeken. Het kleinste kasteel die ik ooit zag, een uitzichtkasteel genaamd ‘de Motte’.

De Oeverlanden van het Hollandsdiep is net als de Biesbosch een zoetwatergetijdegebied. Ofwel heel veel water en modderige paden. Maar daar zijn we op voorbereid met het juiste schoeisel. Ik met mijn Tracker II FG hikingboots van Vivobarefoot en Pauline en Nim met hun waterdichte Paladiums. Maar waar we ook rust hadden verwacht horen we gebrom van industrie aan de overkant van het Hollandsdiep.

Maar los van het gebrom vinden we een heerlijk gebied met veel groen en vogels. We passeren een klein strandje waar je lekker kunt zonnen en volgens mij zelfs zwemmen. Op mooiere dagen dan, vandaag is het winderig en koud, niet bepaald zwembroeken weer. Vanaf het strandje zien we het kasteel al in de verte en een smalpad door het nattegebied. Maar eerst moeten we een brug over met een heel zwaar hek, een hek gemaakt om de Schotse Hooglanders binnen te houden.

Met onze voeten in de modder en af toe bijna in de vogel of koeien poep lopen we over het groene talud. De meeste planten zijn uitgebloeid maar we vinden toch nog een paar bloeiende zachte distels en kamille. We komen steeds dichterbij het kasteel. Met een beetje fantasie is het net alsof we Schotse Hooglanden wandelen, alleen jammer dat de Schotse Hooglanders nergens te bekennen zijn. Nog één smalle brug over het Loch en we zijn op het uitkijkpunt.

Het kasteeltje is een uitkijktoren, een uitzichtkasteeltje dus en je kan hem uiteraard beklimmen. Ik heb op internet gezocht naar informatie over de geschiedenis van deze toren, maar ik heb niet echt iets kunnen vinden. Het piepkleine kasteel ziet er niet eeuwen oud uit, maar nieuw is het zeker niet. Vanaf de top heb je een mooi uitzicht over de mooie natuur rondom. Een ideale plek ook om met je verrekijker vogels te spotten, mocht je daar van houden.

Na even genoten te hebben van het uitzicht en een slokje drinken lopen we nog een stukje verder. Je kan hier een rondwandeling maken van ongeveer 5km, maar daar kwamen wij dit keer niet voor. Wat we nog wel wilden zien waren de Schotse Hooglanders en die hebben we vanaf het kasteel gespot. We wandelen nog een klein stukje verder door nog meer modder en over een grote brug over het Loch.

Als we bij de Schotse Hooglanders zijn zien we dat ze redelijk dicht bij en zelfs op het pad staan. Uit ervaring weet ik dat je altijd voorzichtig moet zijn, want het zijn en blijven wilde dieren. Iets wat 3 kinderen met (felgekleurde) Nerf geweren nog niet helemaal beseffen. Ze lopen dwars door de kudde heen onze kant op en als 2 van de runderen verder op het pad lopen gaan ze allemaal een andere kant op. Eén van de runderen raakt hierdoor in paniek, bokt en rent weg, tot schrik van de jongens. Maar één van de andere runderen is minder bang en neemt een wat dreigendere houding aan. Als één van de jongens wilt gaan rennen grijpen we in en begeleiden ze veilig langs de geïrriteerde Schotse Hooglander.

De Schotse Hooglander blijft ons hierna lang aankijken en de boodschap is duidelijk, rechtsomkeert en terug naar de auto.