Speelpolder De Tiendtuin

Soms heb je gewoon geen zin om heel ver weg en lang op pad te gaan. Maar het hele weekend thuis zitten is ook niet leuk. Gelukkig hebben we nog genoeg in onze eigen omgeving niet ontdekt. Zo waren we bijvoorbeeld nog nooit in Speelpolder De Tiendtuin geweest, bij Ouderkerk a.d. IJssel. Dus we stapten op de fiets voor Nim zijn langste fietstocht (6km) tot zover. Om lekker even te spelen in de polder van de Krimpenerwaard.

Hoewel het geen bos is en er geen bergen zijn en het door mensen is gemaakt, heeft de polder ook zo zijn charme. De eindeloze groene velden met koeien, schapen en vogels vergezeld door sloten en smalle weggetjes. En in de lente en zomer vind je hier ook vaak een heleboel schitterende bloemen.

Nim snelt gelijk op de kabelbaan af, die over de brede sloot is gespannen. Het valt me op dat er een extra katrol systeem aan de kabelbaan zit, vast om hem naar de kant te trekken als hij in het midden hangt. Maar zodra Nim van de kabelbaan gaat komt het katrol systeem al goed van pas. Met een hoop gekras en gepiep gaat de kabelbaan langzaam naar beneden. En recht boven de sloot blijft de kabelbaan vervolgens steken. Met het katrol systeem probeer ik Nim naar de overkant te trekken, maar hij zit muurvast. Met veel pijn en moeite lukt het gelukkig wel om hem weer terug te trekken.

Dan maar naar het vlot die een stukje verder drijft. Lekker heen en weer naar de overkant varen blijft altijd leuk. Al ben ik benieuwd hoelang dit vlot nog blijft drijven. Net als de kabelbaan heeft hij betere tijden gekend.

Een stukje verder zien we een klim parcours over de sloot die we willen proberen. Hopelijk is die in beter staat dan de kabelbaan en het vlot. Het dikke touw aan het begin hangt net in het water en Nim zijn oplossing is om zijn broek op te trekken. Tja natte sokken is blijkbaar niet erg. Zo te zien hangt dit touw al heel lang in het water, want er groeit een heel oerwoud aan de zijkanten, super gaaf. Maar ook spannend, want is het nog wel stevig?

Gelukkig is het touw nog stevig genoeg om zelfs mij te houden. We leggen het hele parcours zonder problemen af tot we bij het einde zijn. Maar oei, waar ooit nog een stuk oever was is nu enkel nog water. De sprong is te groot om te maken en de wiebelige stenen in het water lijken ook geen goeie optie. Dan maar lekker weer dezelfde kant terug, dat vinden we helemaal niet erg.

We zijn nog niet nat geworden dus we kunnen nog even verder op ontdekking. In de verte zien we nog 4 grote palen in het water staan. Maar als we daar aan komen zien we verder niet wat je daar mee kan. We maken het rondje af en ontdekken enkel nog een bruggetje over de sloot. Dan maar nog een keer met het vlotje, over wat boomstammen lopen en weer terug naar de fiets.

Op de terugweg stoppen we nog even bij Boer Bas en kopen een lekker stukje geitenkaas.

Het was lekker om er even snel uit te zijn geweest. Alleen jammer van de kapotte kabelbaan en het half kapotte vlot. Een beetje onderhoud zou fijn zijn, zodat kinderen hier onbezorgd kunnen blijven spelen.

Hier vind je Speelpolder De Tiendtuin: