Hey hallo, daar zijn we weer met wat verhalen en foto’s van week 37. Pauline breid maar door en door, we nemen het ervan in het zonnetje en wandelen een hoop rondjes, Nim heeft zijn eerst echte lessen op de middelbare school, en we maken een grote fout op zaterdagmiddag. Kijk je mee?
Het vest groeit lekker door, ik ga er meteen mee verder zodra ik uit bed kom. Het is maandag, Nim is voor het eerst nu op school met echt lessen en een rugtas vol kilo’s schoolspullen. Hoe zou het gaan? Lukt het met boeken wisselen in zijn kluisje? Kan hij alle lokalen vinden? Vergeet ‘ie niet te eten en drinken? Poeh, met een hoofd vol vragen ga ik nog maar even in de zon zitten met mijn breiwerk. Even nog van die zonnestralen genieten voordat het straks ineens te koud is. Ik houd niet zo van die hele warme plakkerige zomerdagen, maar eind zomer is het perfect! Er gebeurd niet veel meer dan dat vandaag, en zodra Nim thuis is horen we alles aan over de schooldag natuurlijk!
We hebben besloten om dus weer die dear diaries die ik altijd op psnim.nl maakte op te gaan pakken hier op De Ontdekkers! Het is vooral aan mij om een klein inkijkje in onze dagen te geven, en dus ook aan mij om het artikel te maken. Maar poeh, dat was even wat jaren geleden en er was het een en ander anders. Bovendien liep alles ook steeds vast. Dat motiveert ook niet echt bij mij haha, maar het is gelukt uiteindelijk. Daarna uiteraard verder met mijn vest. Het rugdeel, en voorpanden zijn klaar en ik kan nu vanaf de oksels heen en weer gaan breien om lengte te maken. Het gaat lekker snel dus.
Woensdag heb ik opeens een enorme zin in een restjes project. Niks nieuws, dat is toch m’n favoriete bezigheid.. creatief bezig zijn met restjes garen tussen gewone patroon breien projectjes door. Beetje afwisseling houd het leuk! In de lunchpauze wandel ik samen met Kay een rondje in de buurt. Even bewegen en wat zonnestralen vangen.
Bij thuiskomst zit er brief met iets er in in de brievenbus voor ‘De Ontdekkers’. He, zelfs met ons logo geprint op de enveloppe. Heel cool! Als Kay het open maakt is het uiteraard reclame, met een klein cadeautje. Een echte Ontdekkers pen. Nogmaals, best cool ;).
Voordat Nim weer thuis komt van school ga ik nog even met mijn handwerkje naar de tuin, het groeit langzaam maar het pakt nog niet uit zoals ik wil. Ik doe maar wat, ik wil een vierkant breien in het rond in de ribbelsteek. Misschien toch maar even gaan zoeken hoe dat echt moet. Als Nim thuis is gaat hij meteen maar aan het huiswerk. Niet zijn favoriete bezigheid kan ik vertellen.
Nim ging na het maken van huiswerk naar de speelgoedwinkel om een doosje lego minifigures van spiderman te halen, en ik krijg deze foto van het gestuurd. ‘Kijk is wat ik heb gevonden!’ hij is fan van de capibara en zou deze wel heel graag willen. Ik heb ondertussen dat vierkant uitgehaald en heb opgezocht hoe ik het moet doen, had ik eerder moeten doen haha. Ook heb ik mijn Kobo abbonnement omgezet naar lezen en luisteren, bevalt best goed een luisterboek luisteren terwijl je lekker bezig bent.
Eind donderdagmiddag heeft Kay behoefte aan buitenlucht en wandelen. Hij neemt Nim mee en ze wandelen een klein strookje groen in de buurt en spotten daar een …
Natuurlijk, fijn op de barefoot schoenen. We willen niet anders meer. De zon gaat onder, tijd om weer naar huis te gaan.
Nim is dol op tekenen, dingen natekenen, en het zo goed mogelijk gelijkend te hebben. Hij kan met gemak heel wat uurtjes met volle focus een heel groot vel voltekenen, zoals deze hierboven! Dit is een A3 formaat tekenboek.
Het is vrijdagavond, eindelijk weekend. Kay trommelt Nim en mij op, kom op we gaan nog even lopen. We lopen naar het stormpolder vloedbos vlakbij huis. Wauw, het water staat ZO HOOG, dat hebben we nog niet eerder gezien. Gebeurd vast wel, maar niet dat wij gezien hebben. Het stukje groen loopt dus dagelijks onder water.. vandaar de naam ook vloedbos. Als je hier wandelt en het word vloed zit je dus vast en kan je er niet uit tot het weer eb word. En ja, dat hebben we eens meegemaakt hoor.. we zijn toen snel door het water overstroomde pad gelopen want we wisten niet of er plekken droog zouden blijven en hoe hoog het zou komen en hoe lang het zou duren. Met soppende sokken, broek en schoenen moesten we toen naar huis lopen.
Aan de IJssel nog even van de zonsondergang genieten. Links is wat Kay en Nim zien, rechts is wat ik zie. Ik zie alles altijd een stuk mooier en gezelliger want heb eigenlijk altijd een zonnebril op. Hard licht, zon, felle lampen, witte luchten, zon op een nat wegdek.. al dat soort dingen geeft me prikkels voor hoofdpijn en migraine.
Zaterdag gaan we naar het tuincentrum. De tuin heeft nog wat groen en kleur nodig. Op de foto zie je het niet, maar het was druk en veel.. even vergeten dat iedereen op zaterdag dit soort dingen doet. Gelukkig slagen we voor wat moois.
Omdat ook het restaurant van het tuincentrum druk was en vol zat reden we naar de dichtstbijzijnde Mac, want we hebben teveel honger om tot thuis te wachten met lunchen. Terwijl we daar zitten begint het keihard te regenen. Als we weer in de auto naar huis zitten zien we die donkere lucht weer voor ons opkomen. Mooi plaatje wel met de zon van achter op het groen en die donkere lucht erboven toch?!
Thuis is er geen regen te bekennen gelukkig, dus nu kan Kay meteen met de plantjes aan de slag in de tuin. Nim zijn aanwinst waren deze twee vlieg etende plantjes. Dat is natuurlijk mega interessant!
Zondag gaan we weer even op pad in het groen en in de rust. We rijden naar een natuurgebied met koeien, paarden en wisenten. Bij de entree moest ik wel lachen om de sticker op het hek. Een paar meter het gebied in lopen we al meteen langs de koeien. Eerlijk… ik blijf dit soort dingen toch veel te spannend vinden. Langs die grote beesten lopen zonder hek ertussen, weet ik veel of ik iets verkeerd doe en er een laat schrikken ofzo. Nu lopen we er rustig en stil langs, maar andere wandelaars hadden een loslopende hond mee… wat daar helemaal niet mag. Doe je zelf voorzichtig, is een ander het niet. Ja spannend dus!
Op de route komen we langs een uitkijktoren. Altijd een cadeautje toch als dat er is. Nou, voor mij omdat ik dan even kan gaan zitten en voor Kay en Nim om hem te beklimmen en van het uitzicht te genieten. Ik pak mijn meegenomen breiwerkje van een sjaaltje erbij en geniet van de zon en de rust.
Altijd even zwaaien naar elkaar. En meteen tijd voor de meegenomen boterham. Ik zou altijd een plekje als dit kiezen boven een restaurant voor het eten.
We zijn er alweer doorheen, hierna rijden we naar de andere kant van het gebied om ook de andere wandel lus te lopen alleen daar stuiten we op paarden op het pad waar we echt niet zo vlak langs (nog geeneens 1 meter) gaan lopen. Geen foto’s helaas, dat komt later uiteraard wel nog langs in het uitgeschreven avontuur! We rijden weer naar huis, en jawel.. het zoveelste weekend met file. Elk weekend is er wel iets afgesloten of omgeleid richting de van Brienenoord brug.
Eenmaal thuis gaan we ieder wat voor onszelf doen. Kay gaat voor een post op instagram even buiten zitten, ik ga met een breiwerkje (ook iets van restgaren… een zelf bedacht zakje/tasje van een bestaand patroontje waar ik eens een sjaal van breide) en een youtube filmpje op de bank zitten en Nim die moet helaas aan zijn huiswerk. Uitstellen betekend zondag einde dag nog huiswerk moeten maken…
En toen was het weekend ook ineens voorbij! Kom je volgende week weer meekijken naar onze mini avonturen, saaie en leuke momenten tussendoor?
